ilk dogdugu gunu hatirliyorum, yumusacik bir ten, sismis bir yuz, her an imdadimiza yetisen hemsirelerle sarili guvenli bir hastane ortami, 7/24 emzirme seanslari.. sonra 3. gun eve gelmeyle baslayan aglama seanslari.. ilk 40a yakin sayida gun evde gecen alisma/alistirma seanslari.. derken 3 ayi doldurunca her turlu seansa bir ara, ve bir rahatlama.. 10 dakikada biten emme mucizesi, sadece emmesinin verdigi gece/gunduz gezme ayricaligi.. derken doldurduk simdi 6. ayı: kıkırdamalar/kendi kendine hecelemeler, kendi kendine oturmalar/yuzustu geri geri gitmeler.. hayattaki en buyuk enerji kaynagi!
bu seansları güsel sekilde atlatmak umuduyla...darısı basıma diyorum:)))
YanıtlaSilfotografcı anneyide kutlarım bu muhtesem foto için:))
YanıtlaSilcanım benim saol:) hızına hayran oldum:) darisi basina canim..
YanıtlaSil