Pazartesi, Haziran 30, 2014

3 yaş bakış açısı

 

 
 
"- Alya, Adana'da en çok neyi sevdin?"
"- Yiğit'i"






çocuklardan öğrenecek / tekrar hatırlayacak ne çok şeyimiz var...



 

Cuma, Haziran 27, 2014

Adana - Gözne Yaylası - Mersin - Adana

 

 
Haftasonu Adana'li bir gelin aldık, sımsıcak Adana'lı bir aileyle bütün haftasonunu geçirince hatırladım, Mayıs ayında bir bahaneyle spontan düşmüştük Adana yollarına, sadece haftasonluk.
 
Yetmemişti.


Kara kuru olacak sıcaktan kavrulacağız diye düşünürken palmiye ağaçları içinde yemyeşil, yolları turunç kokulu ve tabi mide hep dolu bir ortam çıktı karşımıza.



Ekibimiz 1-2 ve 3 yaşlarında birer çocuk, ikiz lise arkadaşlarım, onların eşleri, kuzenleri, anneleri, teyzeleri cümbür cemaat bir gruptu anlayacağınız. Tanıdıkça anladım ki daha farklısı da olmazmış zaten.




Gözne Yaylası:

İlk sabah erkenden gözümüzü Gözne yaylasında açtık, miss gibi bir yayla havası ile otlu peynirli, ev yapımı reçelli, sıcacık pideli bir kahvaltı ile. Gitmeden önce yapıldı tüm rezervasyonlar.








Mersin :

Kahvaltı ertesi Mersin'e indik kokoreç yemeğe, 20 dakikadan fazla tutmadı yol. Yeni yapılmış Marinası, masmavi deniz havasi, az biraz yelkenli, ve lünaparkta çarpışan otomobiller ile pek eğlenceli hatırlıyorum Mersin'i. Kokoreçe yer açmak için deniz havası aldık biraz, deniz acıktırır, malum. Amaç durmadan yemek.


 



biz bile yorulduk, yavrucaklar bitap düştü





Adana:

En favori mekan mavi bulvardaki arkadaşımın annesinin evi, o tatlı balkonda sıcacık bir gün batımı.


Sonra tren istasyonu. Birisi dalga geçiyor benim heyecanımla:



"Nazli, her şehirde bir tren istasyonu vardır, biliyorsun değil mi."



Ama bence böylesi azdır, bir kere binaların üzerinde bu sarı-turuncu arası renk en favorim, Danimarka'dan kalma bir farkındalık, hem sonra palmiye ağaçları içinde, yemyeşil ve harika bir mimari. Yoktur bence, hatta yoktur yoktur.










Taş Köprü:



Çukurova Universitesi'ne gitmeden olmazmış, diyorlardı da anlamıyordum,
manzaraya bakarmısınız:
 
Tesadüf anneler gününe de denk gelmişti, Adana'lı anneler teyzeler ile duygulandıran bir kahvaltı ile başlayan Adana turu yaptık, bir şehir turundan, misafirperverlikten daha fazlasını bekleyemezdim.



Bütün Ekip :



Arabanın arkası:

 

 yaşattığınız tüm güzellikler için, Mayıs ayının en güzel günleri için teşekkür ederim
çok seviyoruz sizi!

Çarşamba, Haziran 18, 2014

ilkbahar ve süt

 



"- Anne, ben en çok ilkbaharı ve sütü seviyorum. Ondan hep süt içmek istiyorum."

"- Peki ilkbaharı neden seviyorsun Alya'cım?"

"- Çünkü çiçekler açıyor, hava sıcak oluyor, bir de karpuz yiyoruz."

bense sütü zaten çok severim, ilkbaharı ise şimdi daha çok seviyorum...

Cuma, Haziran 13, 2014

Haziran Dugunlerle geldi


Haziran ilk haftasonu düştük İzmir yollarına
Hayırlı bir iş için
Çok tatlı kuzenimiz(Evren'in, ama artık benim de sayılır:))
Özgecan'ın bu güzel gününde bulunmak için
Fotoğraflar anlatıyor sanırım
Ne kadar güzel bir gelin olduğunu
Ne kadar tatlı anılar biriktirdiğimizi
 



 



Bu da bilinçli poz vermeyi öğrenen bizim pamuk:
 

Gittiğim en güzel nikah salonu, deniz kenarında:

Bu çekirdek ailemiz:

Bu da yollarda yorgun uykusuz ama uçağa binicez diye mutlu biz:

Mutlu Son!

Dilerim hep böyle güzel gülersiniz, hep mutlu olursunuz... 

Pazartesi, Haziran 09, 2014

Mezunlar Gunu



 

Yıllar sonra
Kucağımda çocukla dönmek okula
Çok garipti
Kendi çocukluğumun, gençliğimin geçtiği okula
Şuanki aklımla gelsem okusam yeniden 
Neler değişirdi diye düşündüm
Borges'nin şiiri kaçınılmaz çınladı kulaklarımda:
 
"...Daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz,
sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum,
ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım"
 
 
Sonra Alya ile yeni "an"lar inşa etmeye başladık
Yeni yaşımıza, yaşamımıza uygun
Tüm hikayemizin başladığı yerde
Eşimle tanışmama vesile okulumuzda
 

 

Okul yolunda Aşiyan'dan Hisar'a inen yokuş üzerinde yakaladım bu dut hırsızlarını:
 
Kelebekler nasıl uçar biliyor musunuz, işte böyle :

 

 
Alya'nin da bize ayak uydurarak guldugu tek "selfie"miz

 
Borges ile sonlandırmak gerek bu nostaljiyi:
 
"Yeniden başlayabilseydim eğer,
yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem.
Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar."
 
O anları fazla fazla yaşamak dileğiyle...
 
Mutlu Haftalar!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...