Çarşamba, Eylül 26, 2012

Burası bir mutfak dolabı

Burası bizim mutfak, fırının altındaki dolap artık Alya'nın dolabı. Dolabın sakinleri şatonun sakinlerinden adam(kral ve soytarıya bu şekilde sesleniyor Alya) ve kız(kraliçe ve prenses) ile Alya.

Küçükken en sevdiğim oyunlardan biriydi çadır kurmak, masaların sandalyelerin üzerine büyük örtülerden örtüp kendime ev yapmak, evin içine girmek çıkmak. Kim sevmez ki? Gerçekten kim? Alya da çok seviyor,  oyuncaklardan çok dolabın içine girip çıkmaya, orada saklanmaya bayıldı. Dolabın amacı olan annenin mutfaktaki işleri halletmesi biraz uzuyor kızını seyredaldığı için ama olsun. Bebekliğinden beri pek öyle kendi kendine oyalan(a)madığı için bu dolapta çok uzun sürmese bile kendi kendine oynaması çok hoşuma gidiyor.

Merak ediyorum acaba kendi kendine oynama öğrenilen bir şey mi yoksa doğasında mı olmalı çocuğun, ne dersiniz? Haftasonu bir arkadaşım bahsetti, oğlu 4,5 yaşında yeni başlamış yuvaya ve oyuncaklarını çok özlediği için ancak kendi kendine vakit geçirmeye başlamış evde.  Sizin çocuklarınız ne zamandan itibaren kendi kendilerine oynadılar uzun süreler?

Not : Şato Özgecan ve Alper'in 1 yaş doğum günü hediyesi, benim aklıma böyle bir şey almak gelmezdi ama şuanda hayatımızı/dolabımızı onsuz düşünemiyorum, çok teşekkür ederiz bir kez daha!

17 yorum:

  1. Ben de hep merak ederim, doğuştan mı diye bu durum. Zira benimkilerde kendi kendine oynama hali kızım da var ama oğlum da yok. Boyama yaparken bile birisini ister yanında. Acaba güven duymak için yaptığı birşey mi diye düşünüyorum? Kızım da kendi kendine bebeklerini uyutur, bize çay yapar oyuncak fincanlarda, servis eder falan filan...
    Sonuçta ikisine de öğretilen birşey yok kendi kendilerine oynamak anlamında.

    Bu arada Alya yerini bulmuş, yine de çok dikkat et bence, mutfak ve banyo çocuklar için en korktuğum yerler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. annemahsustan Alya en çok da buaralar mutfak ve banyoda vakit geçiriyor! :) ama zaten yerden bağımsız sürekli tetikte olduğumuz için pek de farketmiyor nerede olduğumuz, önce biz sonra melekler koruyor onları...

      Sil
  2. Alya'ya bakmaktan oyuncakları sonra gördüm :) Maşallah sanaa

    Nazlıcım babaannemiz derki çocuk eğer kendi kendi oyun oynuyorsa kesinlikle müdahale edip oyununu bozma, yemek yedirecek olsan bile, dışarı çıkacak olsan bile :) Çünkü kendi kendine oynarken yalnız olduğu için hayal kurarmış. Yani aslında oyuncakları ona gerçek arkadaş gibi. Ayy anlatabildimmi :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) evet çok güzel anatabildin Emrecim, kesmeyelim oyunlarını :)

      Sil
  3. Ayaklara baaak, yerim onları!
    Ne güzel bir oyun alanı yaratmış kendine.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yaa Sadeanne aynen öyle oldu, içine sığması da bonus :)

      Sil
  4. Bayıldım oyun yerine, nasıl da güzelce sığmış, ne oyunlar oynanır orada şimdi:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa evet çokoprensin annesi, ben de çok özendim, biz de sığsak keşke :)

      Sil
  5. Çok tatlı maşallah:)Ben hatırlıyorum,barbie bebek odam vardı,sıkılmadan saatlerce oynardım.Çok güzel birşey tek başına vakit geçirebilmesi.Ayrıca senin ona yer ayırman da çok güzel,hem gözünün önünde,hem de değer verildiğini anlar o şekilde.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler tubanne, çocuk dünyasında çok seviliyor böyle şeyler değil mi! bakalım ne kadar sürecek ilgisi :)

      Sil
  6. Oyun yeriniz güzel, fotoğraflar da süper, maşallah güzel kuzuya... Barış'ın kendi kendine oynadığı süre hala çok kısa :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler, demek 2,5 yaş erken olabiliyor :(

      Sil
  7. Kendi kendine oynamaktan kastın ne acaba? :) Çocuğun annesi-babası ortamdayken kendi kendine takılabilmesi mi yoksa annesi-babası olmasa bile oyuncaklarıyla oynaması mı? İkincisini kastediyorsan, Deniz kimi zaman 5-10 dakika oynuyor, ama çoğu zaman hemen geri dönmemi istiyor. Benim dışımda biri bakıyorsa, daha sık yapılabiliyor bu... İlki ise, mesela ben yanındaysam, çok uzun süre oynayabiliyor kendi kendine. Dün gece 9'dan 10.30'a kadar oyununun bitmesini bekledim mesela :) Ama bazen hiç duramadığı da oluyor. Hani ben koyayım oynasın diyemezsin, canı isterse oynar. :)

    YanıtlaSil
  8. Defne doğduğu günden beri yalnız vakit geçirmeyi kendi kendine oynamayı, oyalanmayı hiç bilmiyor Nazlı ve ben de hep kendimiiz sorguluyorum acaba bir yerde hata mı yaptık yoksa bu da kişilikle ilgili birşey mi diye. arasıra kitaplarda görüyorum, sosyal bebekler daha bebekken bile göz temasını kaybetmek istemezlermiş - özellikle annesiyle ve aynı odada olsa bile ille de göz teması isterlermiş.- ben bu açıklamayı benimsemeyi uygun gördüm kendi durumumuza:)) yalan da olsa bahanem var en azından, başka açıklamalar da okuyorum bazen, illa öğrenmeliymiş, kişisel gelişimmis, bak onları hiç kondurmuyorum işte:)

    YanıtlaSil
  9. Gül kendi kendine oynamak dediğim tabi yanlız bırakamıyoruz şuara, ama yakınlarında! olsan da illa senin de oturup oyuna katılmanı beklemeden, göz kontağı kurmadan oyuncaklarını oynaması, yani ilk seçenek. Maşallah demek istiyorum Deniz'e, şimdi o halde bunun karakter olduğunu düşünüyorum :) Sen o zaman çok rahat çalışıyorsundur o yanında takılırken :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haha yok artık ders calisamam canim. :) Ama babasi muzik yapabiliyor rahat rahat. o da citinin icinde agu baguuu diye diye oynuyor.

      Sil
  10. Aynen Tuba, benim bu yazım o sorgulama üzerine, Alya da sürekli beni oyunun içine dahil etmek istiyor, ama belki de doğru zaman(oyuncaklardan anlayacağı kadar büyümesi) ve doğru oyuncak(gerçekten ilgisi olan) bulunduğu vakit oynayabilecektir kendi kendine, bilmem!?

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...