Normalde uyu, uyu diyen anne tersini söylerse o da aynısını yapar:
"Anne, ama ben her an uyuyabilirim, çok uykum geldi" :)
Ve tabi ki sonra karanlıkta 2 saat sohbet ettik, güldük, kıkırdadık, boğuştuk. Işığa hiç ihtiyacımız olmadı. Bana hiç anlatmadığı kadar arkadaşlarını ve okulunu anlattı. Ve sanırım ilk dedikodumuzu da yaptık! Ama size anlatamam hangi arkadaşı daha komik, hangisi sınıftan çıkıyor ya da hangisi palyaço taklidi yapıyor, aramızda :)
Alya daha küçükken diğer bloglarda okurdum bu tür yaratıcı heyecanlandırıcı diyalogları, özenirdim, şimdi bakıyorum da sürekli diyaloglardan bahsediyorum ama bir zaman en büyük motivasyonum fotoğraf çekmek ise şimdi de bu diyaloglar.
Yakında alışır mıyım yoksa hep böyle şaşırtmaya ve eğlendirmeye devam mı ediyor acaba? Tek bildiğim beni tamamlıyor ve dengeliyor, şimdiden ve herşeyiyle. Üstelik sadece benimkine ve babasınınkine değil, dokunduğu tüm hayatlara renk veriyor. Bir gün kendi işimi yaparsam mutlaka çocuklarla olacak...
Yaşam enerjilerimiz onlar bizim :))
YanıtlaSilhep mutlu olun böyle inşallah...
Kesinlikle yasam enerjisi, cok katiliyorum:) aminn:)
Sil:)Duyguların satırlara yansımış,sanki görmüş gibi oldum sizi:)Birbirini anlamak ne güzel şey:)Öpüyorum sizi
YanıtlaSil:)) evet ya aynen bekledigim an :)
SilBence hep şaşıracaksın, aynı duyguları ben de yaşadım ve aynı heyecanla hala yaşıyorum. GEçen hafta sonu Defne bana; "anne pazartesi Ceren'in doğum günü ve Ceren benim en yakın en sevdiğim arkadaşım, lütfen ona ÖZEL BİR HEDİYE yapalım mı?" dedi. Düşünebiliyor musun, 3,5 yaşındaki kızım ile en yakın arkadaşı için özel bir hediye muhabbeti yapıyoruz: ) O kadar mutlu oldum ki, şu an ki mutluluğunu heyecanını hissedebiliyorum...
YanıtlaSilİnşallah hayalindeki çocuklarla ilgili iş de gelir seni bulur: )
Aysegulcumm harika bir paylasim, ben de senin heyecanini hissedebildim ve harika haber hep devam
SilEtsin hii bitmesin:)
30 yaşına da gelseler her gördüğünde heyecanlanıp her yaptıklarına şaşıracaksın Nazlıcım. Tecrübeyle sabittir :) İnsanın kendi çocuğu büyümüyor gözünde...
YanıtlaSilHaklisiniz leylak dali'm ben de kucuk cocuk olarak hep annemin gozunde daha ufak kaldim, boyle bir sey olsa gerek:) ama bu cook guzel haber, hep heyecan ve eglenceli olacak demek hayat:)
Silbüyüdükçe daha çok seviyor ve daha çok şey paylaşıyorsun. hele bir de kızın varsa :)
YanıtlaSilyaşasınn :) ben de annemle hep ve çok şey paylaştığım için çok isterim kızmla da aynı elektiriği tutturalım :) inşallah :)
Sil"...dokunduğu tüm hayatlara renk veriyor."
YanıtlaSilKesinlikle.
Bir yerlerde büyüyen Alya sanki küçük kardeş gibi.
Çok zaman ayıramasam da blog yazılarına ve onlara yorum yazmak için çok zamanım olmasa da her zaman yaratışımda ilk Alya geliyor aklıma. Alya! Sen biraz daha büyüdüğünde eğer bu blog kalırsa...
- Hey! Sen bir abini mutlu ediyorsun. Nasıl mı? Sadece yaşayarak!
Nice mutluluklar dilerim bu tatlı kıza ve ailesine:))
Çook teşekkürler Engin, kelimeler az gelir güzel sözlerine ama çok tatlısın :) Sana da çok mutlu ve sağlıklı yıllar dilerim.. sevgiler kocaman
SilAh...Alya...Bana ilk kızımın 5 yaşındayken kendinden bir yaş büyük ağbisinin arkadaşına aşık olduğunu .....oğlumunsa birinci sınıfta bir gün gelip anne bu gün neredeyse aşık oluyordum.dedigi zamanlardaki duygu paylaşımlarımıza götürdün:)çocuklar büyüdükçe sanırım bu kadar rahat duygularını paylaşamıyorlar bu günleri doya doya yaşayın
YanıtlaSilyaaa çok tatlıymışş Arzu Hanım, ben de şimdi o ilk aşk haberini hayal ettim de çok tatlı olmalı :)
Silbiz onları ne kadar küçük görsekde bazen boylarından büyük laflar ediyorlar ya, sürekli öpmek ısırmak istiyorum o zamanlarda :) gözlerini kocaman açıp anne biliyomusun diye söze başlayınca bitiyorum ben :)
YanıtlaSilevet ya lknur aynenn, ve uzunca bir süre bizi şaşırtmaya ve hayran etmeye devam edecekler gibi görünüyor :)
SilBende heyecanla bekliyorum o günleri..
YanıtlaSil:)
evet evet size de bişicikler kalmadı :)
Silbir gün kendi işimi yaparsam mutlaka çocuklarla olacak diyorsunuz ya kendi işiniz nedir merak ettim: ))
YanıtlaSil