3 yaşa 2 ay kala alındı ilk karnemiz. Yanlız bugün aynı zamanda okuldaki 'en yakın arkadaşı' Ela'nın da doğumgünün kutladıkları için hakim konu oydu, iyi ki doğdun Ela demişler, pasta yemişler, pastası hello kitty'liymiş, bizimki de hello kitty'li pasta istermiş, bir tane abi gelmiş, değişik hareketler yapmış, Ela'nın babası mıymış, yoksa kendi babası da mı gelmiş orada hatlar karıştı. :)
Zaman hızlı akıyor, ilk veli toplantımızı anlatamadım size.
O sırada Alya hiç bir şey anlatmadığı için kontrolden değil ama meraktan öğretmenine yapışmıştık neler yapıyor sınıfta diye. Meğerse 3-4 ay beklemeliymişiz, şimdi her gün birer kez arkadaşlarının isimlerini sayarak başlıyor o günü anlatmaya ve yukarda gördüğünüz gibi detaylara da hakim oluyoruz. Onu dinlemeye b-a-y-ı-l-ı-y-o-r-u-m.
Hiçbir şey anlatmadığı sıralar araştırmıştık da diyorlardı ki siz anlatın neler yaptığınızı o gün, o da sizi takip eder. İlk gün oturduk babasıyla başladık ofiste o gün neler yaptığımızı anlatmaya, Alya'dan tıs yok, ertesi gün tekrar, yine tıs yok. 3. gün Alya kapıda babasını karşılarken hemen sordu:
"-Baba, bana bugün ofiste neler yaptığını anlatır msn?"
Herşeyin bir yeri bir zamanı varmış meğer :=)
Herkese iyi sömestrler!