alya'ya pek de yansıtmamaya çalıştığımız tüm patırtı gürültü arasında yeniden hayattaki minik şeylerin önemini hissetmeye çalıştığımız buaralar başladı : göbeğini göstermece ve saklamaca ve bundan sonsuz keyif almaca oyunumuz.
buaralar çünkü alya'ya doğduğundan beri hep ama hep alttan çıtçıtlı bebek body'lerinden giydirdim. çok seviyorum ayrı, bir de sırtı göbeği açıldı, aman sok içine derdi yok. ama artık büyüdü ya, artık bezi bırakmaya günler var ya, atlete geçtik--kendim nasıl da sevmem atlet giymeyi, ama belli bir yaşa kadar anneler nasıl da zorlar, aslında sadece bir alışkanlık, kendi annem hala giyer o da apayrı-- artık açıp görebiliyor göbeğini kendisi. bundan da acaip keyif alıyor/aldırıyor. :)
bizde yeni atlattık tuvalet olayını http://emreylehayat.blogspot.com/2013/06/tuvalet-egitimi.html burada yazdım :) bu arada bende bebeklerde badiyi çok seviyorum, tuvalet olayı olmasaydı vazgeçmezdim :)
YanıtlaSilÇok tatlıı,yerim onun göbişini:)Kesinlikle bebekler bu işi çok seviyor,belki de vücutlarını tanıma fırsatı buluyorlar.Ah içimizdeki dayanılmaz atlet giydirme alışkanlığı yok mu?Bu yaz kendimi zorladım,sıcak günlerde sadece t-shirt giydirmeye:)Sevgiler:)
YanıtlaSilOy oy göbüşünü yerim :) Özlemiştim bu şirineyi...
YanıtlaSilay ay ben o gobısı yerım severım..nasılda mutlu olmus..aslında su badılere alısmasak guzelde olmuyor ıste usur axılır vs derdınden :))) gobısını sevdıgım alyam sen hep gul..sevgıler
YanıtlaSilTatlı Alyaaa:) Maşallah sana..
YanıtlaSilYa Nazlıcım bnde atlet giymeden duramayanlardanım yaa, yaz kış hemde.
Alışkanlık ama dediğin gibi:p
özlemişim alya'nın gül yüzünü,gülüşünü görmeyi..
YanıtlaSilgöbeğini de gördüm ya pek mesut oldum :)
öpesim geldi çok :)
İşte tam da o göbeğe burp yapmam lazım! :))
YanıtlaSil