yayınımıza bir süre ara vermiştik..

..çünkü biliyorsunuz, direniyorduk, hayatımızda hiç görmediğimiz kadar heyecanlı bir filmin içine girmiştik sanki, tam 1 aydır meydana gelen mucizeleri başka türlü nasıl açıklamalı?

bir sabah köprüyü yürüyerek geçti onbinler!! gezi parkında çadır kurdu binlercesi, pankartlar tencere tavalarla sokağa döküldü halk istanbul'da, ankara'da, konyada, berlin'de,  gündüz iş adamı iş kadını, gece gaz maskesi ellerinde birer clark kent oldular, twitterdaki "orantısız" zeka dilden dile aktarıldı, iş toplantılarında yankılandı kahkahalar, durdu sonra adamlar ve kadınlar, sadece durdular ve dünya da durdu bir süreliğine... rengarenk boyandı son olarak taksim dün, hiç olmadığı kadar...

gaz festivalini geçtim ama ölümler, yaralılar, göz altılar olmasa bir masaldayız sanabilirdim. değiliz maalesef. herşey gerçek. herşey değişim, özgürlük ve eşitlik için, herşey daha yaşanabilir bir türkiye için.

hayat devam etmeye başladı buarada tabi, alya öyle dedi, bunu yaptı diye basit şeylere şaşırıp sevinebilmeye başladık yine ve yeniden.. böyle hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam eden insanlara kızıyordum bir de. ama 1 ay sonunda şimdi anladım ki gezi olmazsa abbasağa olur diyen değişim ruhu öyle anlık haftalık göstermelik gaza gelmişlik değil, yarın değil, haftaya değil ama seneler sonra adım adım türkiye değişecek, gözlerimiz yaşlı ama her gün bir gün daha yakın olacağız güzel ve özgür günlere..