Mehmet Pişkin
İnce olmak.
Naif kalmak.
Güzel bir hayat yaşamak.
Yorulmak.
Bir kısır döngüde kısılmak.
İlk düşündüğüm şeylerden biri çocuk oldu,
Çocuğu olsa gidemezdi,
Bu şekilde değil.
Yine de çok düşündürücü....
Sonra Alya'yı düşündüm
Çok mu hassas yetiştiriyorum.
Çok mu kırılgan.
Farkına varmadan.
Ağlamasın, üzülmesin, kılına zarar gelmesin.
Klasik bir türk annesi gibi, sanırım.
Annemi hatırlıyorum,
Bir gün okuldan iki göz iki çeşme gelmiştim,
Öğretmenlerden biri bana takmıştı, sınıfın ortasında rezil etmişti,
Çok ağırıma gitmişti de
Ancak eve geldiğimide koy vermiştim kendimi
Annem ertesi gün soluğu okulda almıştı.
Ben de yaparım tıpatıp aynısını.
Güçlüklerle karşılaştığında
Bunlarla başetmesini de öğrenmesi gerekli.
Değil mi.
Bunun bir yaşı var mı acaba?
Doru bir yöntemi?
Doğru bir dozajı?
Zannediyorsun ki doğru yapıyorsun,
Sonra sana hayat, aslında doğru zannettiğin şeyin yanlış olduğunu söylüyor.
Bir zaman sonra.
O zaman şimdi yaptığın şeyler de yanlış belki.
Belki..
İzlediğimden beri aynı şeyi düşünüyorum...
YanıtlaSilHassas, bilinçli bir birey yetiştirmeye çalışırken o kıvrımlı yollar nasıl öğretilir ki? Bilemedim doğrusunu
Zaman içinde mi? Yaşadıkça mı? heralde... :(
SilAylar sonra belki biraz kendi dusuncelerimden uzaklasmaya calisirken bir goz atdim yazdiklariniza.....ve birseyler demeden edemedim hayat bir inancı olmayınca insanin böyle bir yanlışa surukluye biliyor galiba......su an kanserin 4.evresiyle mucadele eden bir çocuğun annesi olarak öyle doluki icim avazim çıktığı kadar bağırıp elinizdekilerin kiymetini bilin demek istiyorum ölüm bir kurtulusmu .....benim inancima gore degil yoksa cekip gidenlerin ilk sıralarında gelirdim her halde....
YanıtlaSil:(( aklımda ve dualarımdasınız :(
SilAhh.. Benim canım annemde hemen okula gelirdi.. Hayat dışarıda çok kırıcı, ama şu da var Nazlı'cım, annem de babam da rahmetli oldu.. Bir şekilde güçlü olup ayaklarının üstünde duruyorsun.. Yada.. İşte bu olayda ki gibi..
YanıtlaSilTabi hayatta hiç yapamam dediğin şeyleri hayat yaptırıyor sana, ama şimdi çocuk yetiştirme sırası bizde, en doğrusu nedir, nasıl öğretilir çocuğa ayakta durmayı?
Silne güzel yazmışsın. içime dokundu.. mehmet pişkin beni de çok etkiledi.. ailesinin yerine koydum ister istemez kendimi.. çok fena.. kimselere yaşatmasın mevlam..
YanıtlaSilhepimiz için çocuklarımız kıymetli.. ama onları hayata hazırlamalıyız.. bir yerde okumuştum.. çocuklarınıza ismiyle hitap edin, hele hele sakın prensesim demeyin diye.. çünkü onlar toplum içine girdiklerine aynen evdeki tutumun sergilenmesini isterler.. ama bu hiç bir zaman olmaz..
onlar büyüdükçe anne baba olmanın nasıl zor olduğunu anlıyoruz.. güçlü çocuklar yetiştirmek dileğiyle..
evet çok haklısın, aynı şeyi ben de duydum, prenses hikayesi, zaten tüm kızlar prenses olduğu için bir tepki de oluştu bizde, ama evet çok çok haklisin.
Sil