İçgüdüler

Alya memede uyuma alışkanlığını 1. ayda bırakmıştı. Sonraları krize girdiğinde, sakinleştirmeye çalıştığımda dahi ilgi göstermiyordu. Ama 4. ayın sonuna yaklaşmaktayken ve de özellikle okuduklarım hep bu sırada artık uyku düzeninin oluşmuş olmasına işaret ediyorken tekrar bir memeye dönüş/memede sakinleşme/memede uyuma/oyalanma durumları baş gösterdi. Kitaplarda yazanlar, "meli" "malı" lar güzel de gerçek hayat hiç de kitaplardaki gibi değil, öyle olmadığını farkedince insan sükut'u hayale uğramaması içten bile değil.

Hamileliği boyunca bin türlü kitap okuyan, doğumu icin ebe tutan, pilates yapan son derece dikkatli, özenli ve merakli bir arkadaşım bebeği 5-6 günlük iken beni aradi: "-3 saattir ağlıyor, kocamı emzik almaya gönderdim, sen ne zaman emzik başlamıştın? Başka ne yapabilirim bilmiyorum" diye ağlarcasına yanıt arıyordu. Çünkü kitaplarda okuduğu hiç bir şey fayda etmemişti bebeğini susturmak icin. Ve bundan sonra kitap okumayacağını söylüyordu yenilmişlik hissi ile. Bebeğini kendi yatağında yanına pararlel yatırarak emzirsin, hem kendisi uyusun hem de bebek emerek uyuyakalsın diye önerdiğim için sonradan kaç kere teşekkür ettiğini sayamadım. Tecrübe:1 Kitap:0

Uyku konusunda mesela diyorlardı ki 4'ten sonra uyutma, gece uykusuna zor yatıyor. 1-2 denedim Alya için, baktım krize girerek zor uyuyor gece, sonra kendi ritmine bıraktığımda anladım ki Alya gün içinde 3 saatte bir yarım saat uyuyup uyanıyor, gece de 5-6 arası bir yarım saat uyursa 8de gece uykusuna sakin ve mutlu dalıyor. Bu da bizimkinin biyoritmi, hiç kimseninkine uymuyor, ama siz ona uyduğunuz sürece de sakinleşiyor bebeğiniz.

Olması gerekenler iyi güzel de her bebek şahsına münhasır oluyor, bir iki denemeden sonra çok da zorlamamak gerekli. En önemlisi bence içgüdüler. Bebeğinizi dinleyin/gözlemleyin, onu sakinleştirecek/mutlu edecek/uyutacak en güzel şeyi siz kendiniz keşfedeceksiniz eminim.