bebekler ne komik, ne tuhaf: saat sabahin 1'i. bizimki minik minik vıklıyor, gittim yanına, emziği düşmüş. yerleştirdim tekrar ağzına. uyur gibi oldu, 1 daka sonra tekrar. bu sefer emzik ağzında ama geri dönemedi uykusuna. bir anda aldım keskin kokuyu. alt değiştirmemiz lazım-- itiraf ediyorum çok ama çook uykum olduğu bir iki gece "- farzedelim uykusunda yapti ve benim hiç haberim olmadı bundan" diyerek kakalı uyumasına göz yumdum:) ama bugun daha iyiceyim, "-değiştirmek lazım" diye hemen iç-muhasebemi yaptım. artık içinden taştığı alt değiştirme yerimize geldik, bezini açtım ki : false alarm! sadece pırt yapmış anlaşılan. hay aksi, keşke.. fln derken ben bizimki hooop yan dönüp uyumaya başladı! fotoğrafta gördüğünüz, benim karanlıkta bu şekilde altını başka bezle bağlayıp yine aynen bu şekilde üzerini giydimemden sonraki hali. bu şekilde çünkü yüzüstü mümkün değil dönmedi:) bazen aman uyanmasın diye nefes almazken siz düşünün bu şekilde ne kadar sarstım, ama yatağında uyanıp da uyuyamayan bebek bu sert ve rahatsız sarsıntılarla mışıl mışıl uyudu, inanılacak gibi değil.
bu arada, 4-5 ayına kadar alya hep sırt üstü yattı diye endiselendik, zorla sağa sola döndürüyorduk, o da zorla olduğu için doğal formata dönüyordu 5 daka sonra. 6 ayı tamamladıktan sonra özellikle son zamanlarda gördüğünüz gibi derin uykudayken kendiliğinden sağ ya da sol yatıyor, hatta uykuya bile öyle dalabiliyor. endişelenmemek lazım.
6 aydan öğrendiğim şey: bebekler herşeyi kendi zamanları geldiğinde doğal olarak yapabiliyorlar, her bebeğin kendi tarzı var, saygı duymak ve sabırla beklemek gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder