Perşembe, Mayıs 15, 2014

Komur Karası

 

 
oldu her yer...
çok üzgünüm.
tüm ailelere sabır, rahmet ve
baş sağlığı diliyorum.

Salı, Mayıs 13, 2014

Anneler günü coşkusu


Bu anneler günü bir değişiklik yaptık, spontan bir şekilde Adana'da bulduk kendimizi. 
O sımsıcacık o şeker gibi tatlı insanlarıyla, 3er 4er çocuk sahibi anne ve teyzeleriyle birlikte dopdolu bir haftasonu geçirdik. 

Anne olmak muhteşem, insanı dönüştüren geliştiren bambaşka bir duygu, 
Geçti gitti ama coşkusu her gün.

Tüm annelerin, 
ama en önce hayatımdaki iki muhteşem annenin--annemin ve kayınvaldemin 
anneler gününü dün ve bugün kutlamak istedim bir kez daha.
Onlar olmasa zaten olmazdık, ama şimdi 30lu yaşlarımda bile ve her an onlarsız hayatı hiç düşünemiyorum.

İyi ki varsınız!


Pazartesi, Mayıs 05, 2014

hiç giyinmemesinden iyidir


Herşey evde sütün bitmesiyle başladı. Markete gitmek için giyinmemiz gerekti. 1 yaş doğum günü kıyafetiyle başladı giyinme faslımız. Sonra öğrendim ki amacı en fazla "dönen" eteği bulmakmış, sebebi sonra geldi:

"Anne, Kerem'e göstermek istiyorum"

Kerem, karşı komşumuz, 6 yaşında. Bizimki 3! 1 hafta içinde önce "kendi evine çıkma" fikri, sonra bu karşı komşunun oğluna eteğini göstermek istemesi filan neler oluyor yahu!

Sonra devam etti : Yeni bir şey giymek istiyormuş. Herşeyi eskiymiş.

Diye diye gerçekten tam 1 saat sürdü giyinmesi. Ne o, markete gidicez.

Evet oldu, bizde de başladı giyinme(me) krizleri. Zaten kendi seçiyordu ne giyeceğini epeydir, rüküş müküş karışmıyordum, hele o siyah ayakkabıları almaz olaydım, herşeyi altına onlar. Ona da tamam. Kişiliği gelişecekmiş, kendine güveni oluşuyormuş, peki tamam. Ama bir de şimdi kıyafet beğenmeme faslı başladı. Meğer neymiş, ne giyerse giysin hiç giyinmemesinden iyiymiş.

 
 
 Sonradan gelen itiraf :
 
1 saatin yarım saatine, camdan içeri usulca misafirimiz olan harika bir öğleden sonrası güneşinde, elinde makine kızının peşinde dolanan anne sebep olmuş olabilir. :)
 
Herkese güzel ilham dolu haftalar!

Cumartesi, Mayıs 03, 2014

Fenerbahçe Midpoint

 Ablam ve annemle son keşfimiz Fenerbahçe'deki Midpoint, 
buluşmak için vakit yaratabildiğimiz ender 1 saatte alıyoruz kızları, erken saatlerde kahvaltıya. 

Ben yemekten çok güzel mekanda fotoğraf çekme peşindeyim.
Neyse ki kızlar da bana ayak uyduruyor.


Annemin 2 torunla en güzel fotoğrafı oldu bu bence, ne dersin anne? :)


 Bu pembe arabaya deseniz bayıldım bayıldımm. 
Pembe bazı şeylere çok yakışmıyor mu, bu araba gibi...



Sonra da Fenerbahçe'de bir tur tabi. 
Buarada Alya büyüdükçe daha iyi farkediyorum ki
Kuzen de kardeş kadar güzel bir şeymiş..


Bahar bitmeden uğrayın derim Fenerbahçe'ye, naçizane.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...