şapkalı ressam

en büyük hayallerimden biri gerçek oluyor, alya ile birlikte resim/sanat yapmak :)

parmak boyasını ilk yaptığımızda sadece ellerine sürmüştü alya olduğu gibi, kağıtla pek ilgilenmemişti, şimdilerde artık olduğu gibi kağıda sürüyor! büyük ilerleme! :) renkleri iyice kafasına oturtması için de çok faydalı oluyor aktivite, gördüğünüz gibi bu sefer mavi ve kırmızıya yoğunlaştık. buarada boyama önlüğünün sağladığı sonsuz özgürlüğün tadını çıkarıyoruz, şiddetle tavsiye edilir.. ama şapkasız da olmaz tabi.

birlikte resim yapacağımız günler çok yakında hissediyorum :) merak ediyorum, sizin çocuğunuzla yapmaktan en büyük keyif aldığınız/keyif almayı heyecanla beklediğiniz oyun nedir?

mutlu cumalar, bol aktiviteli, rengarenk ve bahar kokulu haftasonları...

Rengarenk Sali

Parmak boyası kadar eğlenceli bir şey var mı! Yanlız bizimki gerçekten boyanın ellerini boyamak için olduğunu zannediyor o ayrı.

Giderek azalan bir boyutta da olsa "aman ellerini yere değme", "orası pis dokunma", "parktan/dışardan gelince hemen ellerini yıka" derken çocuğun elleri hiç böylesi "kir" görmemişti, şaşa kaldı, o da haklı :) 

Anne olmadan bilemediklerimden: kir/pis konusunda çocuğu rahat bırakırım sanıyordum, o kadar da özgür davranamıyorum, ama babamız benden de beter. Ağzına alarak nesneleri tanıdığı oral dönemin bitişini mutlulukla kutlamıştım, hiç bitmeyecek gibi gelmişti, ama şimdi de herşeye dokunmak istiyor Alya, öyle ki asansörün kapısının kenarındaki sümükümsü bir şeye bile! E ne yapmak lazım, benim içim kaldırmıyor :)

Siz nasıl baş ediyorsunuz, dokunmasına/tanımasına izin verip sonra koşa koşa banyoya mı götürüyorsu

nuz, yoksa görmezden mi geliyorsunuz?