Alya 2 yaşından küçükken uçak ve tatile dair notlarıma bir daha göz attım da, 2 yaşında herşey farklıymış, daha kolay yanları da var daha zor da ama günün sonunda ne kadar büyüdüğünü ve kendi kararları olan bir birey olduğunu gösteriyor her bir ayrıntı:
Öncelikle ilk defa uçakta Alya'ya da bilet aldık, daha küçükken de sembolik bir ücret ödüyorsunuz bebek için, ama kucağınızda ya da burada anlattığım gibi "baby basket" ta konaklıyor kendisi. Oysa 2 yaşından sonra kendi bileti, kendi koltuğu, kendi yemeği, koltuğunun önünde de kendi ekranı var! Bu bireyselleşmesini hem heyecanlanarak hem duygulanarak seyrettim. Uyumak istediğinde de kafası bende, ayakları babada boylu boyunca uykuya daldı.
Yemek konusunda çocuklar arasında gizli bir ittifak var gibi hepsi de makarna, pilav ve köfte düşkünüdürler ya Alya da öyle, ve neyse ki her yerde çok rahat bulunan yemekler bunlar. Önceden memeye olan düşkünlüğü yüzünden biraz yedirmekte zorlanıyordum, çok da uğraşmıyordum. Şimdi kendiliğinden bu 3'ünden birini seçti yedi günde 2 öğün.
Kendine bir de arkadaş edindi. Resimde gördüğünüz dünya tatlısı, 5 yaşında danimarkalı bir kız, adı Jasmin. Alya ona Yasemin'i uygun gördü. Yasemin danimarkaca, Alya da türkçe konuşurken nasıl anlaşır bu iki minik insan sizce!? Hiç ihtiyaçları olmadı, önce birer sandalyeye tünediler, zıplamaca ve evcilik oynadılar. Sonra koşmaya başladılar, Alya'nın yüksek tınılı sesi çınladı tüm parkta:
"yasemiiiin koş"
"yasemiiin buraya gel"
"yasemiiin nerdesinn?" :)
Şimdi de masal kahramanlarımızdan biri oldu:
"Danimarkalı Yasemin'i anlat!"
Yani anlayacağınız 2 yaşında bir çocuk ile yolculuk, bebeğinizin artik bir bebek olmadığını anladığınız bir dönüm noktası.
