hayat hiç bir zaman eskisi gibi olmayacak!

6 ay civarıydı, tam diyordum ki ahh bu oturması çok şirin daha şirin olabilir mi derken hecelemeler başladı dünya tatlısı, sonra dişler çıktı günden güne belirginleşti, bakmaya doyulmayan bir hava kattı miniğime, sonra sıralamaya başladı emeklemeden. Cesaret edemedi emeklemeye başta, oturduğu yerde kaldı ama sonra onun da zor olmadığını keşfetti, ben seyretmeye doyamadım emeklemesine. Vee derken bir iki denemeden, yakın mesafedeki bir iki yer arasında gidip gelmeden sonra bu cuma günü YURUMEYE! başladı Alya: 2 el önde, horon tepiyormuş gibi bir havada koşa koşa! yürümeye başladı. Yürüdükçe gülüyor, güldükçe düşüyor tekrar kalkıyor ayağa ve tekrar yürüyor tekrar gülüyor, bu kısır döngü bütün gün! devam ediyor...
Şimdi bu görüntüden daha tatlısı var mı bilemiyorum, en tatlıdan daha tatlı ve şimdi en en tatlıya geçiyoruz, bakmaya seyretmeye, onu yürütmeye doyamıyoruz. Sürekli evin bir yerinden aldığı bir şeyi başka bir yere götürüyor, yüzümüzde sürekli bir tebessüm bırakıyor :)
Her gün daha neşeli daha mutlu daha doyulmaz oluyor zaman.

Bulamaça Son!

Bizim meraklı,

biz yemek yerken acaip bakıyor tabağa diye artık bizim yediğimiz formatta ona da bir parça hazırlıyoruz:

 pilav

makarna

balık

(Ahh evet bu ay bir de balığa başladık, çok seviyor.)

 Her yeni bir şeye başlarken insan ne kadar paralize olabiliyor, ne kadar detay var aslında.

Balık yiyecek bu ay

dedikten sonra doktor

başka bir şey sormak aklımıza gelmiyor.

Halbuki

 hangi balık

 hangi formda

 hangi saatte!

Sonunda araştırmalar sonucu karar verdik ki

dil balığı

sebzelerin arasında rondo yapıp

öğlenleri

Ama aynı yemeği akşamına da biz yerken bir de bizim yediğimiz formatta da veriyoruz.

Once tabakta deniyor, baktı ki olmuyor, döküyor önüne,

tane
tane

tane 

yarım saat sürüyor yemesi :)

Çok mutluyuz ailece :)