değişik bir rüya

dün gece sabah karşı uyandı Alya, yanına çağırdı beni. dedi ki gayet canlı, ama kafası karışmış bir şekilde:

"- anne, boyle kızgın kızgın gözler bana bakıyor, kızgın şeyler söylüyorlardı. bu ne demek?"

unutmamak için kendi kendime tekrar ederken bir yandan da onu cevapladım:
"- birazcık ateşin var ya bebeğim, o yüzden kötü rüya gördün sanırım. ben sana sarılırsam hepsi kaybolur hiç merak etme"

sabahı ettik sonra.

akşam tekrarladım ona, dün gece noldu hatırlıyor msn diye, sadace kızgın bişiler hatırlıyodu. ama dahasını da sordu:
"kötü rüya ne demek?"
"kabus görmüşsün demek, arada olabilir öyle"
hemen babasına koştu, yeni öğrendiği kelimeyi cümlede kullanma hevesiyle:
"baba, biliyor musun ben dün gece kabus gördüm."

unutmak istemediğim, her nasıl olduysa not almaya vakit bulabildiğim zilyon detaydan sadece biri.

yeni ve zorlayan sorularla zenginleşiyor hayat, her geçen gün daha fazla yaşadığı olayları anlatma arzusu duyuyor, tabi arada bir istediğini yapabilmek için 4 yaş krizleriyle dolup taşıyoruz ama çocuk sahibi olmanın ilk ve en önemli öğretisi bu değil mi zaten, sağlıklı ve mutlu olduğun her anın değerini bilmek, biliyorsun ki 1 saniye sonra işler tam tersine dönebilir.

bir de çok güzel haberler alıyorum çok tatlı arkadaşlarımdan mutluluk dolu:

"Nazlicim, ayvakompostosu yiyorum, gerisini sen tahmin et" :)

Kar yağınca güneşi özler insan ve Cumhuriyet bayramı

Buaralar bir sürü şey çınlıyor kulaklarımda...

*Salinger ile başladı, bir süredir hep anlatacak o kadar çok şeyim oluyor ki nereden başlasam bilemiyorum. ["There is so much I want to tell you and nowhere to begin" ]

Sonra yazsam ne olur, yazmasam ne olur diyorum, tam o sırada Özdemir Asaf kulağıma fısıldıyor:

"Yazmasam değil

Yazıp üstünü çizsem..

Ne olur

Ya bir şey, ya bir şey değil

Biri gelir, altındaki yazıyı okur

Biri, üstündeki çizgiyi."

Sonra bu hafta çocuklarının üzerine titreyen hassas, düşünceli ve çaresiz bir annenin şu sözlerini tekrarladı beynim:

"Bir çocuğu okula uğurlamak, birlikte yemek yemek ne kadar kıymetliymiş..."

Passenger diyor ki

"Ancak kar yağınca güneşi özler insan

Ancak kötü hissettiğin anda bilirsin ki öncesinde herşey yolundaymış"

Yarın unutaca(m)ksınız yine. Saçmasapan şeylere üzülmeye devam edece(m)ksiniz. Biliyorum. Doğamız böyle. Ama yine de siz şimdi hemen gidin ve sevdiklerinize sarılın, onlara sevdiğinizi söyleyin...

...Cumhuriyetimiz için Atatürk'e sevgimizi sunmakla başlamalı.

Minik anılar toplululuğu

                  ilk defa Nisan ay'ında yaptım böyle bir kolaj, o ay neler yaptığıma dair minik birer hatırlatma gibi. günlerin koşturmacasında kısa geçmişe pek az dönüp bakıyoruz, hele de bu geçmiş gündelik hayatın rutin parçalarına ait, normalde aklına gelmeyecek ama hatirladığında yüzünü gülümsetebilecek, tatlı minik birer "an"lar topluluğu ise..

 

bu sefer Haziran ayı için yaptım, geri döndüm her karede o anın içine, kısmen şükretmek gibi sahip olduğuna, sağlığına, mutlu anlara, basit şeylere..

En son ne zamandı?

Bu sabah yağmur var İstanbul'da.
Nerden bulmuştum bu illustrasyonu kim yapmıştı maalesef hatırlayamıyorum, not da almamışım ama çok ısınmıştı içim birden, çok sevmiştim.
Şimdi her yağmur yağdığında aklıma geliyor.
Çocuklara has bir naiflik hissi veriyor bana, yağmurun kendi gibi, yağmurda ıslanmak gibi.

En son ne zamandı hatırlıyor musunuz yağmurda ıslandığınız.
Şemsiyesiz olup da çıplak teninize yağmurun değdiği, eğer izin verdiyseniz.

Ben en son ilkokul 5'teydim--ne kadar uzun zaman önceymiş! çok iyi hatırlıyorum, dersten çıkmıştık, 5 kişiydik ama sadece 3ümüz yağmurda bir yandan koşuyor diğer yandan bağırıyorduk, şıpır şıpır su akarken her yanımızdan çok mutluyduk.
Sonrasını, eve gidişimi, annemin tepkisini hiç hatırlamıyorum--demek ki büyük bir tepki almamışım--
Tek hatırladığım yağmurun altındayken hissettiğim mutluluk.
Bazen bunu hatırlamakta fayda var, ki ben de kendi çocuğuma hasta bile olacak olsa böyle şeyler yaşamasına izin vermeliyim, arada bir de olsa.
Günün sonunda akılda kalanlar sadece bu "an" lar oluyor.

Hayal ediyorum, öyleyse varım!

Bir bisikletim olsun istiyorum

Yeşil renkli selesi olan

Önünde de renk renk çiçeklerle dolu sepeti

Araba yerine bisikletle gitmek istiyorum heryere

Alya'yı atıp arkama

Nereye gitsem götürmek istiyorum yanımda

...

Şimdi değil, biliyorum yarın da değil

Ama ilerde bir gün

Belki bir gün...

Hayal ediyorum.

Hayal ediyorum, öyleyse varım, değil mi.

Herkese hayallerle dolu güzel cumalar!