Denizle ilk buluşma

Bu bayram ziyaretler anlamında çok verimli geçti bizde :) Blogger arkadaşıma dönüşmüş olan universiteden arkadaşımın kızı Deniz'i bile gördük, Deniz 1 yaşına girmeden bir kaç gün önce! Bizi Robert Kolej'in müthiş atletizm sahasının engin ve kimsesiz çimenlerinde ağırladılar. Alya ile Deniz ilk yakalamaçlarını oynadılar bilinçsizce de olsa : Deniz sürekli kaçtı, Alya da onu kovaladı, üstelik tüm oyuncakları, pılını pırtını da toplayarak gitti her seferinde yanına Deniz'in. Diğer aktivitelerimiz arasında çimen terapisi, palamut ve armut toplamaca, yemece, koşu, takip, yürüyüş vardı, ve bir de takla! Alya takla atmayı öğrendi o güzel çimlerde : koy ellerini, kaldır popoyu, koy başını, hooop sıralamasını 100 değilse bile 30 kere tekrarladı.

Daha sık görüşmeliyiz diyerek sonlandırdık güzel günü. Çocuk olduktan sonra yaşamlar ne kadar da benzer hale geliyor, ve benzer sıkıntıları yaşamak, yanlız olmadığını duymak ne kadar da rahatlatıyor insanı, ya da sadece konuşmak bile iyi geliyor. Üstelik bunları paylaşırken aynı zamanda mutlu anlar yaratmak, birlikte gülebilmek de en güzeli.

Foto Not: İlk fotoda sanki 2 büyük yetişkin gibi oturmuş ciddi ciddi incelemiyorlar mı bebekleri, hastasıyım :)