İstanbul Kitap Fuarı

 

İstanbul Kitap Fuarı başladı,

çok uzak maalesef,

gidemiyoruz,

ama tüm kalbim orda tüm hafta,

bir de annem.

Benim yerime de gider misiniz.

Gitmişken de

Gökce Yavas'in resimledigi

Aytul Akal ve Mavisel Yener 'in şiirlerinden

zıplayan olur,

reçellisi olur,

mutlaka alın,

 imzalatmayı da unutmayın.

 

Benim ilk favorim "Dün"

Alya'nin ki ise "Falan Filan"

Üstelik okur okumaz ağzımıza yapıştı, sürekli tekrarlıyoruz bu şiiri

Merak ettiniz mi, hemen alın.

:)

 

Masal dolu günleriniz olsun.

Baş ucu kitapları

Ailemizde bir kitap perimiz var. Baştan işi sıkı tutup tüm kitaplarının birer kopyasını aldık evimize ve kitaplığa koyduk. Alya büyüdükçe ve kitapların yerlerini keşfettikçe kitaplar ortalığa dökülmeye başladı, zamanla aldığımız tüm diğer eğlenceli kitaplarla birlikte Alya'nin kitaplığı neredeyse bizimki kadar olmuştu. Derken okuduklarım sonucu bir minimal yaşama geçtik, minimum sayıda oyuncak minimum sayıda kitap. Zaten bu sonuca yönlendiren de asıl beni Alya oldu, hep aynı kitaplara aynı oyuncaklara gidiyordu eli, diğerlerini görmüyordu bile, ortadan kaldırınca da hiç aramadı bir daha.

Geceleri yatmadan önce okumak için hep aynı! sırayla aynı kitapları istemeye başladı, biz de ona minik bir kitaplık yaptık. Çok seçici oluyor çocuklar ve ne istediklerini çok iyi biliyorlar. Bizim yatmadan önce okuduğumuz, ama hep aynı sırayla, hatta bazen çok uykusu gelse bile "aa bunu unuttuk okumayı" diye mutlaka sayfa atlayarak da olsa baktığımız kitap listemiz şöyle:

1.Bip biip
2.Taşıtlar
3.Açıl bahçe açıl
4.Flalingo

Siz hangi kitapları okuyorsunuz? Çocuğunuzun yanından ayırmadığı onu okumadan uyumadığı bir kitap var mı?

İyi cüceler'de bir tatlı Masal Perisi

İyi Cüceler Caddebostan'da tatlı mı tatlı rengarenk bir çocuk kitapçısı. İçeri girince kendinizi kaybettiğiniz, nereye baksam şaşırdığınız sihirli mekanlardan; 0 yaştan itibaren kitaplar, birbirinden ilginç hiçbir yerde görmediğiniz oyuncaklar, ve yaratıcı aktivitelerle dolu! Her pazar günü öğleden sonra da saat 4'te pazar okumaları yapıyorlar, bu haftaki okumada da bizim masal perimiz vardı:  Aytül Akal.

En minik okuyucusu Alya da oradaydı! Alya büyüdükçe daha çok peşinden koşar olduk babannemizin, hem boş hem dolu zamanlarında! :) Alya ilk defa babannesini böyle çocuklarla dolu bir ortamda hem de masal anlatırken gördü, en başta olanları kavramaya çalıştı, tabi ki çok kısa sürdü bu gözlem, hikaye bitmeden bizimki ortalarda
"-babanneeee, balon balon" diye konuşmaya başlamıştı ki kapının önüne bir kedicik geldi! ve kediciğe eşlik eden Alya'nın 11aylık minik yakışıklı arkadaşı:Yiğit.

Babannemiz çok büyük bir keyif ve heyecanla, en az O'nun kadar heyecanlı ve dikkatli 4-6 yaş aralığındaki çocuklara Ormandaki Apartman masalını anlattı intereaktif bir şekilde. Çocuklar katılımcı bir şekilde masalın içine girmişken her bir veli nasıl da merak ve dikkatle çocuklarını gözlemliyordu, sanırım bu hayat boyu böyle değil mi, çocuklarımızın mutluluğunu görmek için her yaptığımız.

Çok güzel bir ortam, çok güzel bir aktiviteydi. İyi cücelere, tatlı ev sahiplerine çok teşekkürler!

3+ yaşındakiler için haftaiçi el işi, boyama, marangozluk, tasarım vs aktivitelerine nasıl sabırsızlanıyorum anlatamam. Sizin ufaklık yeterince büyüdü ise ve ilginizi çekerse kendi sitelerinden aktivite detaylarına bakabilirsiniz.

www.iyicüceler.com

Odaları ayırmak

Duyduklarım, okuduklarım 6 ay diyordu bebeği ayrı odaya almak için ideal zaman olarak. Çocuk doktorumuz

"Bebeğin algısı başlayınca ayırmalı odaları" dedi.

Bu durumda Alya'nın o kocaman gözleri ile odanın lambasına, perdesine gözünü dikip incelediği 4. ay civarı ayırmalı idi.
"-Çok mu gerekli? hani 6 aydan sonraydı..."

gibi ifadelerle yakındım doktorumuza o dönem, kandırılmışım gibi hissederek. Odayı bırakın ilk ay zaten ben neredeyse yatağına bile hiç yatırmadan hep aramıza aldım Alya'yı, bazen emzirdiğim için doğal olarak uyuyakaldık o şekilde, bazen de ondan uzak kalamadığımdan. Sonra yatağına koymaya başladım ama aynı odada yatıyor olmamızın faydasını görerek gık dese fırlayabiliyordum yataktan.
Aman canım 6 ay diyor herkes diye bahane ettim sonra ve derken bir baktım 15. ayı bitirmek üzereyiz :) Artık yavaş yavaş zamanıdır diyerekten diğer odaya bu hafta ısınma turlarına başladık. Önce odayı sevdirelim dedik odaya en sevdiği şeyleri, kitaplarını! taşıdık, mini bir kitaplık yaptık. Diğer kitaplığa ulaşamıyor hep kucağımıza almamızı istiyordu, harika bir çözüm oldu! Sonra oyuncak sepetini de yanına çektik. Oyuncaklarının yüzüne bakmayan bebek her bir oyuncağı ile 2şer 3şer dakika geçirmeye başladı, demek doğru yoldayız. Pazar günü bir de boy ölçme kağıdımızı yapıştırdık renkli, sevimli. Şimdi uyanır uyanmaz o odaya giriyor hemen, tamamdır bu iş!
Haftaya da yatak operasyonuna gireceğiz. :)