Hastalığın başladığı cuma akşamından önceki saatlerde buluştuk Yiğit ile. Annesi de babası da veteriner. Çok şirin bir Klinikleri var: Axis O kadar güzel ve serindi ki klinik, sıcak bir temmuz yazında klinikten dışarı adımımızı atmadık. Yiğit ve Alya'nın sonunda birazcık da olsa iletişime geçer gibi oldukları bir döneme girmişliklerini kutlarken biz bilmiyorduk ki Alya biz orayı terkeder etmez el ayak ağız hastalığının ateşine yakalanacak, ve ondan 5 gün sonra da Yiğit aynı semptomlarla doktora gidince aynı hastalığı duyacak doktorun ağzından. Yiğit'e hayatının ilk! hastalığına sebep biz olmuş olduk, Allah'ım ne kötü bir durum! Ama dünyanın en tatlı, en rahat, en doğal, ve en gönlü zengin annelerinden biri olan arkadaşımın verdiği cevap birazcık olsun yatıştırabildi beni:
"Bundan sonra hep böyle hastalıklarımızı bir yaşayacağız heralde, hep görüşeceğimize göre!"
Tabi size keşke burada 16 aylık Alya'nın ver, al, götür, getir gibi komutlarla 8 aylık Yiğit ile oyuncaklarını paylaşmasını anlatsaydım heyecanla bu illet hastalık yerine, ya da Yiğit'in arabasında ters dönmesi gerekse bile gözünü kırpmadan Alya'yı seyredişini, Alya'nın Yiğit'i arabasında yolculuk yaptırmasını, ya da yeni doğmuş 3 tane kedi yavrusunun biberondan süt içişlerini, süt içerken sütü veren eli yakalayışlarının dünyanın en güzel sahnelerinden biri oluşunu uzun uzun anlatsaydım. Ama hayat işte, senin planlarından farkli planlar hazırlamış olabiliyor sana, kimi zaman...
"Tabi size keşke burada ... uzun uzun anlatsaydım." diyorsunuz da anlatmanız için bir engel yok ki. Hastalıklar geçince (umarım en kısa sürede), evde Alya ile birbirinizi çokça yorduktan sonra bir gün o uykuya dalınca, bilgisayarınızın başına geçip anlatmaya başlarsanız, burada okuyacak birileri mutlaka olur:) Mutlu günler.
YanıtlaSilHaklısın Engin ama o kadar üzüldüm ki minik Yiğit'i hasta ettiğimize başka bir şey anlatasım gelmedi ne yazık ki... Belki bir süre sonra :) Çok teşekkürler okuyanlardan biri olduğun için :)
SilYiğit'ede çok gecmiş olsun. Ne kadar olgun bir annesi var.
YanıtlaSilSende artık üzülme,şükür atlattınız bak.
Güzel yazılarını okuyalım Alya'nın
Sevgiler
Senin de güzel haberlerini bekliyoruz Emre'cim inşallah. Sevgiler...
SilOyy benim birtanecik arkadaşım ve birtanecik kızı yerim sizi:))
YanıtlaSilAlyacığımın Yiğite ilk diş hediyesini vermeye geldiğini ve bizi yolcu etmek için koşa koşa klinikte buluştuğumuzu da yazabilirsin..Bizim için çok güzel bir gündü..Yiğit artık etrafındaki herseyle, özellikle "yürüyen" bebeklere karşı acayip ilgili ve mutlu oluyor :)o yüzden bizde bakalım ilk hastalığımız ne olucak diye meraklanmadan:))size atmış olduk topu..hem bir bakıma şanslıymısızda:)) dr. oyle dedi..Anne sütünün bu tür hastalıklarda koruyuculugu daha fazla oluyormus 8 aylık dönemde yakalandık diye agır atlatmıyacakmısız:))
Yani hem agır geçmeyecek hem de bağışıklık kazanacagız!!daha ne olsun:))ilk hastalıgımız kutlu olsun...:))
sizi seviyoruz..:))
Yaa canımsın, biz de sizi çok seviyoruz :)
SilÇok geçmiş olsun Yiğite de..Bende olsam sizin gibi olurdum..Bu arada kediciği çok sevdim ne tatlı öyle..
YanıtlaSilDeğil mi ama çok tatlı kedicik, bir de öyle parmağı yakalamamış mı!
Sil